Non b’at duda peruna: su sardu ddu sunt ochende is Sardos e totu

436

Forsis est sceti mandronía.

Inertzia.

Pagu intelligentzia.

Comenti-ki-siat ne-mancu in FB is Sardos scrient in sardu.

Deo tengio 680 amigos in FB.

Prus de 550 de custos sunt Sardos e est gente ki, a su prus, m’at chircadu pro su ki fatzo pro sa limba.

Medas sunt indipendentistas.

Oe m’apo castiadu cantos sunt is novas scritas in sardu–o in sardu e in italianu–ki essint in sa “home” cosa mia.

De is primas 100 novas, sceti 8 sunt scritas in sardu o in sardu e in italianu.

E sa metade su custas pagas novas in sardu sunt totu de su propriu pitzocu.

Is cummentos a is novas in italianu sunt semper in italianu e sunt semper medas de prus de is cummentos in sardu.

Antzis po custas 8 novas in sardu non agatas cummentu.

Mi nde puru abigiadu ki amigos ki a mie mi scrient in sardu, scrient sceti in italianu a is áteros.

E custa est sa situatzione comente dda bido deo, dae intro a unu giru de persones ki sunt in majoría interessadas a sa limba e fintzas indipendentistas.

Duncas, FB pro me est unu “osservatorio privilegiato”, dae inue potzo bier meda de su ki sutzedit, in sardu, in sa retza: in sa grefa de is amigos mios est craru ki bi sunt de prus meda persones ki scrient in sardu.

E custa est sa situatzione: una cosa comente s’8% de sa comunicatzione sutzedit puru su sardu.

Tando si podet bier ki ne-mancu is indipendentistas e sa gente interessada a su sardu imperat sa limba nostra in sa retza e in unu giru de persones ki non funt disconnotas in totu.

Is amigos mios de FB sunt is primos ki non faxent nudda–o tropu pagu–pro nde bogare su sardu dae su ghetu e pro nche ddu furriare torra a limba normale.

Ne-mancu in una situatzione fatzile e pagu formale ke FB.

Paret arribbada s’ora de serrare sa butega.

L’ultimo parlante del sardo spenga la luce.

12 Comments to “Non b’at duda peruna: su sardu ddu sunt ochende is Sardos e totu”

  1. Mi so preguntende proite? Mandronia a seguru, ma non bastat. Pro inèrtzia curturale? Non siat chi a lèghere sos iscritos in sardu, “de onni unu scriet comente li paret” istrachet su leghidore?

  2. No ti irfades, Robe’! O no l’as nau tue etottu chi bi cheret gradualismu? A l’allegare su sardu e puru a l’iscríere bi cheret tempus e passiéntzia, toccat a l’imparare torra, fintzas sos chi lu ténene che limba1, ca nos ana programmau de áttera manera. Deo so’ sighinde su cunsizu tuo de l’impitare donzi borta chi potto e appo bidu chi mi che tórrana isceda in sardu: pro nárrere, oje a manzanu appo iscrittu una líttera in sardu, chene bortadura, a sos de su sótziu chi béndene su film Treulababbu, pro nde comporare una cópia, e issos m’ana respostu in sardu, gai comente chi esseret naturale… Tando sighi gai, est a poderare a longas! ciao

  3. Però deppimus torrare grassias a sos zenios de sa LSC chi sun faghende su miraculu de la occhire chene turmentu custa limba nostra galana.

  4. Ma, sa gente ligit cosa in sardu e sartat, brincat. Mancu ddu biet. Ma no est un asèbera, o Robertu, est unu blocu, e tocat a ddu cumbàtere, e no est cosa fàtzile a fàghere. Deo ddu bio in gente chi connosco a pustis chi apo inghitzau a isvcriere in sardu. Mi nanta, a ma est scritu in sardu, no nc’arrennesciu a ddu ligi, ec. Pois, sa gente timet a iscrìere in sardu ca no sunt bravos e timent a s’isballiare. No sias aici atzudu, tue puru!

  5. Roberto, non podimus pretèndere de prus de su chi tenimus. Custa est sa realidade, prus tosta chi no sa terra e cun custa tocat a batallare. Finas deo mi pòngio sas dudas: mandronia, inèrtzia …. Est inùtile. In Sardigna s’est dadu su colonialismu perfetu. Finas a cando non si resèssit a fàghere intrare in iscola sa limba nostra, est una pelea difìtzile meda. Nois però: tostos che balla, e a sighire. Devimus finas pònnere atentzione però a sos chi bident in sa LSC su mortore de su sardu; faghent su chi annos a como faghiant sos chi si lis naraiat: idiotas ùtiles.

  6. “….sa gente ligit cosa in sardu e sartat, brincat. Mancu ddu biet. Ma no est un asèbera, o Robertu, est unu blocu….”
    Dda biu deu puru che Al.Mongili . Parrit ca candu si liggeus in sardu seus castiandusì in su sprigu e disigiaus de tenni un’atera cara.

  7. Sa chistione est mala a peleare. Non b’amos galu una politica sarda, giamadela comente cherides psd’az o partidu natzionale sardu o atteru, chi bi traballat. Deo finas tenzo difficultades e dudas, siada pro leghere e peus pro iscriere, e appo perdidu medas paraulas chi impitia a pitzinnu. Sa realidade est custa e non podimos partire si no da incue. Bi cherene assotzios e ‘intrare in sas amministratziones, furriare sa toponomastica a su connotu nostru. No est fatzile, b’est su podere curturale italianu chi est meda forte e andat contra, e sunt pagos a mie paret sos chi l’an cumpresu. Dispiaghet ca custu pariat unu mamentu chi su ‘entu podiat esser a favore, imbetzes at bentuladu attere. Amos a faghere su ch’amos a podere.
    Biolchini at nadu paraulas galanas e de sensu mannu: tocat a chircare s’isperu in totue inue podet essere.

  8. Tengu 26 annus, babbu miu no est sardu, schet mama, in domu mia no fueddamus in sardu. E puru du intendu e, ca puru male, du iscriu e du fueddu. Apu iscobertu s’importantzia de fueddare in sardu a foras de Sardigna: candu bis cun s’ogu de su turista sa terra tua, itza intendis. Sa limba no est schet cosa de cultura o traditziones, est cosa de dinnidade, de cunfiare in su ca semus cumente populu e fintzas de creschida economica. Unu populu deppit cunfiare in issu metessi ca bolit mellorare sa terra sua. Paret ca bolemus tenner atera cara, est berus, tenemus brigungia de sa’istoria nostra, Intentamus paressit a is ateros italianos. ‘Issos funt mellus: tenint istoria, cultura, arte e funt prus modernos e ricos’: tontesas de malarios de autocolonialismu! E puru custas tontesas, sighint innia, in una parte pitichedda de su ciorbeddu nostru, dae candu semus piccioccheddus. Isballiamus poita issos, is ateros italianos, nos bint cument su ca semus: unu mundu a parte…pro cantu isfortziu faemus no amus a parri mais a coment a issos. Ma sa cosa est ca no da conoschemus s’ istoria nostra! Candu naras a sa gente ita est s’istoria nuraghesa is Giudicados e sa Carta de Logu, oberint is ogus cument fessi cosa mai iscurtada. Candu dis naras ca su sardu est unu, arespundint cun prexu. Candu incontrant carteddos in sardu, o dis adumandas ca est justu o no isinnare su sardu in s’iscola ti narat ca si, ca est cosa bona. Su problema est a donare informatziones a personas ca tenint ateros problemas ca dis parint prus mannos. Mama mia, sarda, est mama-limba italiana: dae candu apu incumintzadu a narare calincuna cosa in sardu, du manigia torra unu pagu issa puru e aici sorri mia. Carchi annu fai in s’autobus nisciunu giovanu faeddara in sardu, tenia brigungia, oe incontru prus de una persona ca da manigia, ca puru a ‘sleng’. Nosus, ca pro arexones diversas, semus prus accant a su problema de sa limba, depemus traballare pro pedire ca intre in sa televisione, in s’iscola e in is diarios, is su supermercadu, in sa ruga. Ci funt cantores sardos, film in sardu: no est una limba morta, est malaria meda, ma morta no ancora. Sa luxi eo no da sturu, e prus mancu in italianu! Abisongiamus de unu progetu de atziones reales, no depemus abetare sa Regione. Oe femmu in s’Iper Pan, est unu supermercadu sardu…poita no dis pedimus a boxi manna de fagher is annuncios puru in sardu e de iscrier is caredditos de is produidos in duas limbas? Allueus una luxi a pustis de s’atera, ca a sa fine s’iscuriore si nd andat!

  9. @bruno, no est chistione de isperu, cussu b’est, forsis nche islacanat fintzas in sa fide chi, già l’ischis, est tzurpa e surda. Deo so de cuddos pagos perricònchinos chi ant detzisu dae meda de faeddare e iscrìere semper, o belle e che semper, in sardu. Lu fato fintzas cando m’abìgio chi nche so intro de unu desertu e faeddo e iscrio a su bentu. Sos sardos faeddant semper de mancu in sardu, custa est sa beridade. A bias calicunu s’acurtziat ma pro su prus benit assuconadu dae sas dificurtades chi agatat e lassat istare a bonu suo. E si perdonat puru pro sa mandronia chi at, narèndesi chi tantu in sa bida su sardu no li serbit a nudda, chi già li bastat s’italianu. Eja, a sos prus bastat cussu italianu porcheddinu chi impitat. Eja, li bastat cuddu italianu chi nanchi li depiat batire sa richesa in domo sua. Una richesa materiale e curturale ca nanchi cussa emmo chi fiat una lingua prestigiosa.
    Ma s’italianu chi sos prus de noia at imparadu est una limba imburdada.
    A mie paret chi nos apat batidu povertade in onni campu. Bivimus in miseria chene nos abigiare chi est pròpiu cussa limba burda chi sa parte manna de sos sardos impitat chi nos ligat a su tzipu de sa povertade.
    E nois no amus sa capatzidade, o sa fortza chi siat, de bi lis fàghere cumprèndere.
    Comente si faeddat a chie non ti cheret iscurtare?
    Preigadores chi preigant in pratzas bòidas est su chi semus!

  10. Est ca tocat de contivigiare s’alfabetizatzione in limba sarda, de pipios e de mannos, in iscola e foras de iscola.
    Antoni Nàtziu Garau

  11. bi sunu cussos chi lis naramus “idiotas utiles” e bi sunu cussos chi sunu idiotas inutiles… ma issos si creden zenios

  12. O Gianni, ma non ast essi tui Albert?

Leave a reply to Dávide Cancel reply