“Punto 8. Parità linguistica La Sardegna è una terra con un patrimonio linguistico enorme, che è una ricchezza per tutti. è un bene comune. Per quanto riguarda il sardo, si deve difendere e migliorare il processo di standardizzazione di una lingua sarda scritta comune, nel rispetto pieno della lingua parlata. Bisogna applicare in Sardegna, così come in altre parti civili d’Europa, la Carta europea delle lingue regionali e minoritarie, che l’Italia – ultima insieme a Francia e Grecia – non ratifica, chiedere competenza statutaria e revisione della legge 482/99.”
Tando pro me non ddoe at prus duda peruna: Si ses sardu e si boles amparare sa lingua sarda, tocat a imbistire in su Carrabbusu.
Autodeterminatzione est una coalitzione e–ddu naro craro–in mesu ddoe at puru gente qui deo ia a fuliare a is porcos e propriu pro sa quistione de sa lingua.
Ma su puntu 8 de su programma issoro faeddat craru: sa LSC est unu puntu pro andare a innantis, non unu puntu de arribbu.
Duncas deo lasso ruer is obbietziones mias: su Carrabbusu est s’unica lista qui tenet sa lingua in su programma e is positziones issoro sunt is mias puru.
Is positziones mias ddas connoschides dae ora: serbit una norma scrita de su sardu qui permitat pronuntzias diferentes, lassende su lessicu libberu. Sende qui sa LSC esistit e qui medas in cabu de susu dd’ant atzetada, si podet partire dae sa LSC e arribbare a s’obbietivu nostru cun pagos emendamentos.
Deo, su Carrabbusu, dd’apo a siguire a trabballare de strumbu a subra de custa quistione e imbito a is amigos qui stimant sa lingua nostra a faer sa propriu cosa.
Is qui bolent sa cosa perfeta dae s’incumentzu ant a accuder a si nche morrer innantis de arribbare a logu.