Si non cambiamus nois, non at a cambiare mai nudda

E leghide-bosi cust’articulu puru: Donne, il problema è l’autostima

Donni grupu sotziale oprimidu tenet semper–gira e rigira–is proprios probblemas.

Si cussa majoría manna de is Sardos, ki faeddat su sardu e ddu bolet bier torrende-si a limba normale, non si ponet a ddu faeddare in cale-ki-siat situatzione, su sardu–si totu andat bene–at a faer sa fine de s’irlandesu: inserradu in unu museu e at a serbire sceti a is linguistas.

Ma proita est ca is Sardos nde tenet birgungia a faeddare in sardu foras de cussu giru de parentes e amigos?

Sa pagu “autostima”, cussa est.

Totu su sistema de sa comunicatzione, in Sardinnia, trabballat contras a s’autostima de is Sardos: sa scola, is giornales, is televisiones, ma FINTZAS IS SARDOS E TOTU!

Fintzas a candu unu Sardu normale nd’at a tenner birgungia de faeddare in sardu in cale-ki-siat situatzione, s’imperu de su sardu ke limba normale at a abarrare una cosa ki “non si faet”.

Tzertu, pro a mie est fatzile a faeddare: deo bido s’Italia dae innoe e dda cunsidero unu stadu inferiore a is standards europeos, e inferiore meda.

Bosáteros castiades a s’Italia cun is ogros de sa curtura italiana ki totu su sistema de comunicatzione bosi donat.

E totu custu sistema mirat a donare s’idea ca sa Sardinnia e is Sardos sunt inferiores a s’Italia.

S’urtimu esempru benit dae su blog de Vito Biolchini.

Unu tzertu “anonimo” at scritu: “Gentile Adriano [Bomboi], il festival di Gavoi è letterario e non italiano o sardo. Se tra i 200 titoli di cui parla ce n’è qualcuno buono ( e vivente, badi bene, perché servono autori vivi e parlanti) non credo che né gli organizzatori né i gavoesi abbiano nulla in contrario. Non credo che vada bene l’Iliade e l’Odissea in Sardo. Ho poi visto che è stato tradotto in sardo I dolori del giovane Werther e neppure questo credo si attagli al festival. E neppure la non esigua produzione di editoria assistita in lingua. Faccia proposte. Personalmente non sono in grado. Sono certo che verrà ascoltato. Però, quando andrà con la forza delle sue idee a sostenere un titolo e un autore, lo faccia con il suo nome, mi raccomando. Non faccia come altri”.”

Custu tziu partit dae s’idea ca sa literadura sarda–bolet narrer, cussat scrita in sardu–non balet: “Non credo che vada bene l’Iliade e l’Odissea in Sardo. Ho poi visto che è stato tradotto in sardo I dolori del giovane Werther e neppure questo credo si attagli al festival. E neppure la non esigua produzione di editoria assistita in lingua.”

Custu tziu non ischit nudda de sa literadura sarda.

Epuru dda ponet in una luxe mala.

E non mi paret unu tziu in malafide.

Est sceti prenu de is pregiuditzios solitos ki is Sardos tenent contras a totu su ki est sardu.

E non b’at lege o decretu ki potzant cambiare custa mentalidade autocolonialista.

S’autostima de is Sardos podet crescher sceti dae is esempros ki totu donamus de su ki bolet narrer a esser Sardu.

Su trabballu mannu fatu dae is scritores nostros non bastat si nos non ddos sighimus in s’impreu de su sardu in cale-ki-siat situatzione e pro cale-ki-siat argumentu.

Est ora de cambiare, de nosi cambiare dae Italianos de seria B a Sardos de seria A.

One Comment to “Si non cambiamus nois, non at a cambiare mai nudda”

  1. Mi giunge nuova! M’era proprio sfuggita questa replica nel blog di Biolchini, ora replico.

Leave a comment